maandag, oktober 20, 2008

Gehoord tijdens de Verkiezingsavond in Winterswijk, 17 oktober 2008

De AWP (Algemene WaterschapPartij, beschouwt het waterschap als
een bedrijf dat waterzaken zonder inmenging van de politiek behoort
te regelen. Daar is de heer Ligterink van de CU, het niet mee eens:
"Ik vind dat de partijen best gekleurd mogen zijn. Dan is er
tenminste wat te kiezen.”

Reactie van Lies Visscher,
kandidaat voor de Algemene WaterschapsPartij

Geachte heer Ligterink,
die keuze waar u het over heeft, is al gemaakt in het Europarlement, in de Tweede Kamer, in Provincies en Gemeenten. Daar liggen alle plannen kant en klaar. Bij de Algemene
WaterschapsPartij is iedereen divers gekleurd en wil men de doelstellingen die er liggen tot een zo goed mogelijk resultaat brengen op de sociaal en economisch meest wenselijke manier. Van
concurreren naar samenwerken dus, bescheiden maar betrouwbaar.

Als we aanvaarden wat in de Kaderrichtlijnwater, de nieuwe Waterwet en elke uitwerking daarvan vastligt en daar op sturen, komt er meer voor elkaar. Wanneer we urenlang vergadering in en uit gaan delibereren of iets wel nodig is ja of nee, stagneert de boel.
Dynamiek is wat we nodig hebben en oprechte betrokkenheid, communicatie tussen bestuur en burger.

Ik ben erg blij dat de heer Oonk duidelijk heeft gemaakt dat door vrijwillige kavelruil voor natuur en landschap veel kan worden bereikt. Dat is ook wat gaat gebeuren. Wanneer er veranderingen zijn in een gebied moet er allereerst draagvlak zijn. Vrijwillige kavelruil is een garantie voor draagvlak.

Sociale cohesie wordt groter wanneer het landschap door meer mensen wordt gewaardeerd, gebruikt en onderhouden. Daarbij is het heel goed wanneer voor fietspaden en wandelroutes alle partijen
samenwerken. Daar hoeft niet over te worden gesproken, dat kunnen we gewoon regelen. De Algemene WaterschapsPartij is een vereniging, daar kunt u lid van worden. Met elkaar de schouders eronder!

Word lid, zie www.algemenewaterschapspartij.nl

Geen partijpolitiek, maar zuiver water
Wie op de Algemene WaterschapsPartij stemt, kiest voor deskundigheid, diversiteit,
optimaal samenwerken, communicatie, goed bestuur en adequaat werken.

donderdag, oktober 16, 2008

Mens boven water

(reactie van lies visscher, 16-10-2008)

Zo eindigt Mens en natuur: Niet zonder zuiver water!, een artikel van Bert Jan van der Mieden. Hij schreef het bij mijn kandidaatstelling voor de Algemene WaterschapsPartij. Dit is een vereniging van mensen die heel speciaal om willen gaan met water, die het mensen makkelijker wil maken om zuiver om te gaan met water. Een Vereniging namens welke kandidaten zich beschikbaar stellen om in de Waterschapsbesturen van Nederland zitting te nemen. Zij doen dit in feite, zoals BertJan het beschrijft, met eerbied voor water en de plek die water van nature heeft. Zuiver water dus. Mens en natuur kunnen niet zonder zuiver water. Zij doen dat ook met respect voor alle leden, door inzet voor optimale communicatie en diversiteit. Veertig procent van de kandidaten is vrouw, barend of niet barend.
Het water brengt het stof der aarde bij elkaar, op zo’n manier dat het tot leven kan worden gebracht, dat leven kan toenemen. Door het water kan de eigenheid van elke soort, elk individu ontstaan, omdat het “Zijn” tot expressie wordt geroepen. Door water is alles bondgenoot in een schepping. Wanneer die complexe chemische situatie, die van nature door miljoenen jaren van natuurlijke “ervaring” is ontstaan, wordt verstoord door oneigenlijke elementen, komen er levensgrote problemen. Feit is dat door de onoverzichtelijk grote mogelijkheden die de mens heeft ontwikkeld door toename van kennis en technisch-economische toepassing, heel zorgvuldig bekend moet zijn wat de gevolgen van die toepassing precies zijn, wil het werkelijk haalbaar zijn: het Mens boven Water. We noemen dat het voorzorgprincipe. Wanneer je niet weet wat de gevolgen zijn, ga je het nog niet toepassen. Wanneer je wel weet wat er gebeurt en wat de gevolgen zijn, ben je verplicht om dat bekend te maken. Dat staat in het Verdrag van Aarhus (1998). Iedereen heeft recht op de juiste informatie. Die kennis is essentieel voor een werkelijk democratisch systeem. Elk individu moet autonoom kunnen bepalen en kiezen wat hij goed acht. Elk individu heeft de plicht daartoe de goede kennis tot zich te nemen.
Bert Jan noemt watervervuiling een collectieve menselijke misdaad, die getuigt van respectloosheid voor het leven, het milieu en de natuur. Hij noemt bij watervervuiling ook onvruchtbaarheid. Deze onvolkomenheid van mensen komt door een schijnleven, zo merkt hij op. Het opheffen en verhelpen van die schijn zou een oplossing kunnen bieden. Mensen zouden gaan voorkomen dat water wordt vervuild, omdat wijsheid dan vrijelijk kan stromen. Bert Jan verwoordt dit mooi. Inderdaad is gebrek aan kennis en besef van relaties een deel van de oorzaak van ons onverantwoord gedrag. Bovendien worden wij niet snel gecorrigeerd, de nadelen van dit gedrag zijn en waren niet direct merkbaar. Er stroomde immers toch weer en nog schoon water op ons af?
Meadows heeft in “Limits to growth”, in 1972 al gesuggereerd dat de beste manier om ons mensen te dwingen zuiver om te gaan met water is het in te nemen in de downstream en het uit te laten in de upstream. Pas dan zouden we ons gedragen als onderdeel van die natuur.
Bert Jan wil door bewustwordingspsychologie gedragsverandering bewerken, ook bij politieke partijen en instanties. Dan ontstaat de mens van het zuiverste water. Ik denk dat dat kan helpen, maar daarnaast hebben we hulpmiddelen nodig om ons te dwingen verantwoordelijkheid te willen en kunnen dragen.
Een belangrijk hulpmiddel is het toepassen van kennis en het besef deel te zijn van een geheel. Hetzelfde water dat nu in mij zit, zat eerder in een gletsjer en misschien heeft het wel in het bloed van een vis gefunctioneerd, of is het uitgeademd door een olifant, dreef het in een wolk boven Sjanghai. Wonderlijk hoe alles met elkaar verbonden is door zuiver water.
In 1972 zag ik een poster, waarop een zwangere vrouw. We konden in haar baarmoeder de baby zien. Eronder stond: wanneer we om de economie ons vruchtwater zouden moeten bevuilen, zouden we het niet laten! We laten dat nog steeds niet. Eén van de richtlijnen voor de Waterschappen is “voorkomen”. Daarom is een actief stoffen beleid nodig. Dat is vastgesteld o.a in REACH. Het komt nu aan op een adequate handhaving in samenwerking met alle betrokkenen, maar ook op het blijven bewaken van het vormen en toepassen van nieuwe stoffen in de daartoe geëigende departementen. Het komt aan op maatschappelijk verantwoord ondernemen, het vervangen van schadelijke stoffen door niet schadelijke alternatieven. Homo economicus is tevens Homo spiritualis, zo zei Doekle Terpstra, voorzitter van de HBO Raad, kort geleden. Dit weten we nog niet zo goed. Daarbij kunnen de lessen van Bert Jan vast helpen.